Mens en lijden: Daden van Marc Dutroux

'Ik ben een van de weinigen die het geluk hebben gehad te ontsnappen aan een dergelijke moordenaar. Het vertellen van dit verhaal is voor mij een noodzaak en als ik al de moed heb om deze hellegang te reconstrueren, dan is het vooral opdat rechters geen pedofielen meer vrijlaten halverwege hun gevangenisstraf wegens "goed gedrag".' Sabine Dardenne is twaalf jaar oud als ze door Marc Dutroux en zijn handlanger van haar fiets wordt gesleurd, in een busje wordt gedrogeerd en naar een onbekend huis wordt gebracht. Na een paar dagen wordt Sabine naar een kelder overgebracht, waar ze in de tijd die volgt steeds weer wordt lastiggevallen door Dutroux. Aan het eind van haar gevangenschap krijgt ze gezelschap van Laetitia Delhez en enkele dagen later worden de meisjes door de politie bevrijd. Ik was twaalf en ik fietste naar school is een buitengewone getuigenis van een ongekend sterke jonge vrouw die tachtig dagen doorbracht in
gevangenschap voordat zij van de dood werd gered.

Een slachtoffer, Sabine Dardenne heeft de moed gevonden om een boek te schrijven over hoe zij haar tachtig dagen heeft doorbracht in gevangenschap door Dutroux. Het meisje heeft heel wat lijden doorstaan. Niet alleen werd ze seksueel misbruikt, ook werd ze gedrogeerd, geslagen,... Ze heeft zowel met fysisch als moreel lijden te maken gehad.

Volgens mij is het onwaarschijnlijk om iemand als Dutroux te vergeven. Zijn daden zijn enorm onmenslijk. Ik kan dan ook niet positief over deze 'mens' vertellen. Ik doe aan diabolisering. Ik kan mij alleen maar focussen op het kwade in het karakter van deze man.

Hier kunt u nog een artikel zien van een onderzoek naar de haren die in de kerlder van Dutroux te vinden waren.